کد مطلب:29705 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:13

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا علم و قدرت امام ( عليه السلام ) از جنبه ي معنوي و ولايت نامحدود است و استثنائي دارد و آيا مي توان گفت علم امام ( عليه السلام ) نسبت به تفصيل ( نه اجمال ) زمان و مكان شهادتش بنا به مصالحي از استثنائات باشد ؟

علم و قدرت نامحدود مخصوص ذات پروردگار است و خداوند تعالي را در او صاف و جمال و جلال هيچ شريكي و مثلي نيست امامان معصومين ( عليهم السلام ) بندگان مطيع و فرمانبردار حق بودند و در مقابل اراده ي او هيچ اراده اي نداشتند و آنچه داشتند همه از طرف خدا بود .
كتاب شريف اصول كافي كه از كتابهاي معتبره شيعه است از حضرت امام محمّد باقر ( عليه السلام ) روايت كرده است كه اسم اعظم خدا بر سي و سه حرف است كه فقط آصف ( كه جانشين حضرت سليمان بود ) دو حرف از آن را داشت كه به وسيله ي آن دو حرف تخت بلقيس را ( در يك چشم به هم زدن ) نزد سليمان حاضر كرد و نزد ما ( امامان ) هفتاد و دو حرف از اسم اعظم است و يك حرف آن نزد خداست كه فقط مخصوص خود اوست ( و ما را به آن دسترسي نيست ) .
و نيز در آن كتاب از همان حضرت روايت كرده است كه خداوند عز و جل داراي دو علم است يك علمي است كه نمي داند آن را مگر خود او و علمي است كه به ملائكه و رسولانش تعليم كرده است آن علمي كه تعليم ملائكه و رسولانش تعليم كرده ما آنرا مي دانيم .
و همچنين از حضرت امام جعفر صادق ( عليه السلام ) روايت كرده است كه هر امامي كه نداند كه چه بر سر او مي آيد و سرانجامش به كجا منتهي مي شود او امام و حجت و خدا بر بندگانش نيست .